- In een recent onderzoek naar diabetes type 2 werd gekeken naar de genetische profielen van meer dan 180.000 mensen.
- In tegenstelling tot eerdere onderzoeken die zich voornamelijk richtten op mensen met Europese voorouders, had bijna de helft van de mensen in dit onderzoek niet-Europese voorouders.
- Tegen het einde van het onderzoek ontdekten de wetenschappers 40 voorheen niet-gerapporteerde genen die bijdragen aan het ontwikkelen van diabetes type 2.
Recent gepubliceerd onderzoek in
Hoewel wetenschappers zich bewust zijn van bepaalde factoren die iemands risico op het ontwikkelen van diabetes type 2 kunnen vergroten, is een belangrijke vraag welke rol genetica speelt.
Onderzoekers uit de VS en Engeland hebben samengewerkt om de DNA-profielen van duizenden mensen van verschillende afkomst te analyseren.Daarbij identificeerden ze niet alleen nieuwe genen die bijdragen aan diabetes type 2, maar kwamen ze ook een stap dichter bij het ontwikkelen van een genetische risicoscore voor de ziekte.
Type 2-diabetes: wat u moet weten?
Type 2-diabetes treedt op wanneer het lichaam van een persoon niet genoeg aanmaakt of insuline niet effectief gebruikt, waardoor het voor het lichaam moeilijk wordt om de bloedsuikerspiegel te reguleren.Het kan levensbedreigend zijn als iemands bloedsuikerspiegel te hoog of te laag wordt.
De
Volgens de American Diabetes Association kan een persoon met diabetes type 2 enkele van de volgende symptomen ervaren:
- Wazig zicht
- Toename van dorst en honger
- Wonden die langzaam genezen
- Vermoeidheid
- Frequent urineren
Als een persoon vermoedt dat hij diabetes type 2 heeft, kunnen ze hun arts raadplegen, die een bloedtest kan bestellen om de ziekte te controleren.
Er is geen remedie voor diabetes type 2, maar mensen met de ziekte kunnen hun bloedsuikerspiegel onder controle houden door medicijnen te nemen en voedsel te vermijden dat de bloedsuikerspiegel doet stijgen.
Belang van diversiteit
Hoewel er veel onderzoek is gedaan naar diabetes type 2, was veel ervan vooral gericht op mensen van Europese afkomst.
"Risicoscores afgeleid van één voorouders worden vaak niet goed overgedragen op anderen", legt professor Nathan Tucker uit in een interview met Medical News Today. "Het opnemen van verschillende voorouders helpt ons de mechanismen van het risico te begrijpen, waardoor de kans op succesvolle therapeutische ontwikkeling wordt vergroot."
prof.Tucker is een assistent-professor en kernmanager genetica bij het Masonic Medical Research Institute in Utica, NY.
De auteurs merkten ook op dat genetische risicoscores "onbetrouwbare voorspellingen opleveren bij gebruik in andere bevolkingsgroepen."
De onderzoekers hadden toegang tot gegevens uit andere onderzoeken om het Diabetes Meta-Analysis of Trans-Ethnic Association Studies (DIAMANTE) Consortium te creëren.Ze analyseerden de genetische samenstelling van 180.834 personen met diabetes type 2 en vergeleken deze met 1.159.055 mensen zonder diabetes.
De wetenschappers plaatsten mensen in 1 van de 5 groepen: Europese afkomst (51,1%); Oost-Aziatische afkomst (28,4%); Zuid-Aziatische afkomst (8,3%); Afrikaanse afkomst (6,6%); en Latijns-Amerikaanse afkomst (5,6%).
Onderzoeksresultaten type 2 diabetes
Door het DNA van mensen met diabetes type 2 te vergelijken met mensen zonder diabetes, konden de onderzoekers meer dan 200 loci identificeren die genetisch significant waren voor het ontwikkelen van de ziekte.
Volgens de
"Deze studie identificeert 237 genomische regio's die geassocieerd zijn met een veranderd risico op diabetes type 2, met bijna 100 evidence-based doelen die prioriteit krijgen voor de volgende stadia van therapeutische ontwikkeling,"prof.legde Tucker uit.
De onderzoekers identificeerden ook genen die kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van diabetes type 2.
“We hebben nu 117 genen geïdentificeerd die waarschijnlijk diabetes type 2 veroorzaken, waarvan er 40 niet eerder zijn gemeld. Daarom denken we dat dit een grote stap voorwaarts is in het begrijpen van de biologie van deze ziekte”, zegt professor Anubha Mahajan.
dr.Mahajan is een onderzoeker op het gebied van menselijke genetica en professor aan de Universiteit van Oxford in Engeland.
De enorme omvang en diversiteit van deze studie creëren een enorm potentieel om op een dag het genetische risico van een persoon voor diabetes type 2 te kunnen identificeren.
"Het opnemen van verschillende voorouders helpt ons de mechanismen van het risico te begrijpen, waardoor de kans op succesvolle therapeutische ontwikkeling wordt verbeterd",prof.merkte Tucker op.
dr.Brian Fertig, de oprichter en voorzitter van het Diabetes- en Osteoporosecentrum in Piscataway, NJ, sprak ook met MNT over het onderzoek.
"De bevindingen van deze studie zijn niet verrassend, omdat diagnostische en therapeutische stratificaties te vaak overdreven worden vereenvoudigd als 'one size fits all'.dr.zei Fertig.
dr.Fertig vond ook dat de studie het belang van diversiteit en inclusie in onderzoek benadrukte.
"Deze gegevens onderstrepen de behoefte aan een nauwkeurige, gepersonaliseerde en dynamische schaal van geneeskunde, aangezien het zeldzaam is om twee diabetici met hetzelfde klinische en biochemische profiel te zien,"dr.merkte Fertig op. "Elk individu is uniek en zou daarom geïndividualiseerde behandelplannen moeten hebben."
